کمردرد (علائم و روش های درمان)
پزشک فیزیوتراپیست، پشت شما را معاینه می کند و توانایی شما را در نشستن، ایستادن، راه رفتن و بلند کردن پاهایتان ارزیابی می کند. همچنین ممکن است فیزیوتراپیست از شما بخواهد که درد خود را در مقیاس صفر تا ده رتبه بندی کنید و در مورد اینکه چگونه درد بر فعالیت های روزانه ی شما تأثیر می گذارد، با شما صحبت کند.
این ارزیابی‌ها به تعیین این موارد کمک شایانی
می کند:
•درد از کجا می‌آید؛
•سنجش میزان توان حرکتی شما، قبل از اینکه درد شما را مجبور به توقف کند؛
•آیا دچار اسپاسم عضلانی هستید یا خیر؛
•آنها همچنین می توانند به رد علت های جدی تر در مورد کمردرد شما، کمک کنند.
ام آر آی
اشعه ایکس
آزمایشات خون
مطالعات اعصاب
این اسکن ها تصاویری تولید می کنند که می تواند فتق دیسک یا مشکلات استخوان ها، ماهیچه ها، بافت، تاندون ها، اعصاب، رباط ها و رگ های خونی را نشان دهد.
این تصاویر به تنهایی مشکلات نخاع، ماهیچه ها، اعصاب یا دیسک را نشان نمی دهند؛ اما می توانند آرتریت یا شکستگی استخوان را نشان دهدند.
این آزمایش ها می توانند به تعیین اینکه آیا یک عفونت یا شرایط دیگر ممکن است باعث درد شود، کمک کنند.
این آزمایش ها می توانند به تعیین اینکه آیا یک عفونت یا شرایط دیگر ممکن است باعث درد شود، کمک کنند.
مسکن ها
شل کننده های عضلانی
داروهای ضد افسردگی
مسکن های موضعی
داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (NSAIDs)، مانند ایبوپروفن (… ,Advil, Motrin IB ) یا ناپروکسن سدیم (Aleve)، ممکن است کمک کننده باشند. این داروها را فقط طبق دستور پزشک متخصص مصرف کنید. استفاده ی بیش از حد
می تواند عوارض جانبی جدی ایجاد کند.
اگر کمردرد خفیف تا متوسط با مسکن ها بهبود نیافت، شل کننده عضلانی ممکن است کمک کند. شل کننده های عضلانی می توانند باعث سرگیجه و خواب آلودگی شوند.
برخی از انواع داروهای ضد افسردگی، به ویژه دولوکستین (Cymbalta) و داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای، مانند آمی تریپتیلین نشان داده شده است که کمردرد مزمن را تسکین می دهند.
این محصولات که شامل: کرم ها، پماد ها و چسب های حرارتی می شوند، مواد تسکین دهنده درد را از طریق پوست منتقل می کنند.
اوزون تراپی
مانیپولاسیون
تزریق استروئید اپیدورال
اینترونشن
طب سوزنی
فیزیوتراپی
روش های مورد استفاده برای درمان کمردرد ممکن است شامل موارد زیر باشد:
تزریق کورتیزون
فرسایش از راه بسامد امواج رادیویی
محرک های عصبی کاشته شده
عمل جراحی
اگر دیگر اقدامات درمانی، دردی را که به پایین ساق پا می‌تابد تسکین نمی‌دهد، تزریق کورتیزون به همراه یک داروی بی‌حس‌کننده در فضای اطراف نخاع و ریشه‌های عصبی، ممکن است کمک کننده باشد. تزریق کورتیزون به کاهش التهاب اطراف ریشه های عصبی کمک می کند، اما تسکین درد معمولاً یک تا دو ماه طول می کشد.
در این روش یک سوزن نازک از راه پوست ِنزدیک به ناحیه ی ایجاد کننده ی درد، وارد بدن بیمار
می شود. سپس امواج رادیویی از طریق سوزن عبور
می کند تا به اعصاب مجاور آسیب برساند.
این آسیب رسانی به اعصاب مجاور با سیگنال های دردی که به مغز می رسند، تداخل ایجاد می کند.
دستگاه‌های کاشته‌شده در زیر پوست می‌توانند تکانه‌های الکتریکی را به اعصاب خاصی برسانند تا سیگنال‌های درد را مسدود کنند.
گاهی اوقات برای افرادی که ضعف عضلانی فزاینده یا درد کمر دارند، عمل جراحی جهت ایجاد فضای بیشتر درستون فقرات، مفید واقع می شود.
این مشکلات می تواند مربوط به فتق دیسک یا سایر شرایطی باشد که موجب می شود سوراخ های داخل ِستون فقرات باریک شود.