ساعات کاری 3 ظهر تا 7 عصر
مطهری، خیابان فجر، روبروی بیمارستان جم، کوچه مدائن، ساختمان پزشکان ماهان ، طبقه 1 واحد 1
3 ظهر تا 7 عصر

تنگی کانال کمر | درمان تنگی کانال نخاعی کمر

4.5/5 - (10 امتیاز)

تنگی کانال کمر

علائم، دلایل و درمان‌های مؤثر تنگی کانال کمر

تنگی کانال کمر یکی از مشکلات رایج در میان افراد مسن است که می‌تواند زندگی روزمره را تحت تأثیر قرار دهد. این بیماری، ناشی از باریک شدن فضای کانال نخاعی یا مسیر اعصاب، منجر به فشار بر اعصاب و بروز درد و ناتوانی در انجام فعالیت‌های عادی می‌شود. اگرچه این مشکل معمولاً به‌تدریج ایجاد می‌شود، اما می‌تواند کیفیت زندگی فرد را به‌شدت کاهش دهد. در این مقاله، همه آنچه لازم است درباره این بیماری بدانید، از جمله علائم، دلایل تنگی کانال کمر، و روش‌های تشخیص و درمان، مورد بررسی قرار می‌گیرد.

تنگی کانال کمر چیست

تنگی کانال کمر به وضعیتی گفته می‌شود که در آن فضای داخلی کانال نخاعی باریک شده و نخاع یا اعصاب نخاعی تحت فشار قرار می‌گیرند. این بیماری معمولاً در اثر عوامل فرسایشی یا تغییرات ناشی از افزایش سن ایجاد می‌شود. همچنین، ممکن است به دلایل مادرزادی یا آسیب‌های فیزیکی نیز رخ دهد. در حالی که این مشکل در ناحیه پایینی کمر (لومبار) شایع‌تر است، ممکن است در سایر بخش‌های ستون فقرات نیز مشاهده شود.

تنگی کانال کمر  به دو دسته تقسیم می‌شود

  1. تنگی اولیه یا مادرزادی: در این حالت، فرد از بدو تولد دارای کانال نخاعی باریک است.
  2. تنگی ثانویه یا اکتسابی: این نوع شایع‌تر است و در اثر عوامل فرسایشی یا آسیب‌های فیزیکی ایجاد می‌شود.

تنگی کانال کمر و گردن می‌تواند در هر بخش از ستون فقرات رخ دهد، اما در ناحیه گردن و کمر شایع‌تر است. باریک شدن کانال در گردن می‌تواند علائم خاصی مانند ضعف و درد در دست‌ها ایجاد کند.

انواع تنگی کانال کمر

  1. تنگی مرکزی کانال نخاعی
    در این نوع، فضای اصلی کانال نخاعی که از آن نخاع عبور می‌کند، باریک می‌شود. این حالت باعث فشار مستقیم بر نخاع شده و می‌تواند علائم گسترده‌تری را به همراه داشته باشد.

  2. تنگی فرعی (Foraminal)
    این نوع از تنگی شامل باریک شدن فضای بین مهره‌ها است که اعصاب از آن خارج می‌شوند. این وضعیت اغلب منجر به درد یا ضعف در اندام‌های پایینی می‌شود.

  3. تنگی ترکیبی
    در برخی موارد، بیمار هر دو نوع تنگی مرکزی و فرعی را همزمان تجربه می‌کند. این نوع، شدیدترین علائم را به همراه دارد و ممکن است نیاز به درمان‌های پیچیده‌تری داشته باشد.

علائم تنگی کانال کمر

تنگی کانال کمر چه علائمی دارد

علائم این بیماری ممکن است در ابتدا خفیف باشند و به‌تدریج تشدید شوند. بسته به نوع و شدت بیماری، علائم مختلفی ممکن است ظاهر شوند:

  1. درد در کمر و پاها
    درد ممکن است از ناحیه کمر شروع شده و به باسن و پاها گسترش یابد. این درد معمولاً هنگام ایستادن یا راه رفتن طولانی‌مدت شدیدتر می‌شود.

  2. بی‌حسی یا گزگز
    احساس بی‌حسی، سوزش یا گزگز در پاها یکی از شایع‌ترین علائم است که می‌تواند به کاهش حس در اندام‌های پایینی منجر شود.

  3. ضعف عضلانی
    در برخی موارد، عضلات پا دچار ضعف شده و فرد در انجام فعالیت‌هایی مانند بالا رفتن از پله‌ها یا ایستادن طولانی دچار مشکل می‌شود.

  4. مشکلات تعادلی
    کاهش توانایی حفظ تعادل، به‌ویژه در افراد مسن، یکی دیگر از علائم رایج این بیماری است.

  5. کاهش درد هنگام نشستن
    یکی از ویژگی‌های مهم این بیماری، کاهش درد در هنگام نشستن یا خم شدن به جلو است.

  6. مشکلات حرکتی
    افراد مبتلا ممکن است نتوانند مسافت‌های طولانی را بدون توقف طی کنند و به دلیل درد شدید، مجبور به استراحت‌های مکرر شوند.

چگونه بفهمیم تنگی کانال نخاعی داریم

پزشک معمولاً با بررسی علائم، انجام معاینه فیزیکی و استفاده از تصویربرداری، تشخیص نهایی را ارائه می‌دهد. علائم تنگی کانال نخاعی در زنان علائمی مشابه مردان داشته باشند. اما گاهی درد و بی‌حسی در نواحی باسن و ران در زنان بارزتر است.

علت‌های تنگی کانال کمر

عوامل مختلفی می‌توانند منجر به ایجاد این بیماری شوند:

  1. فرسایش دیسک‌ها
    با افزایش سن، دیسک‌های بین مهره‌ای تخریب شده و ارتفاع آن‌ها کاهش می‌یابد. این امر به کاهش فضای بین مهره‌ها و باریک شدن کانال نخاعی منجر می‌شود.

  2. آرتروز ستون فقرات
    آرتروز، یکی از شایع‌ترین دلایل این بیماری است. این وضعیت می‌تواند باعث رشد زائده‌های استخوانی یا ضخیم شدن رباط‌ها شود که فضای کانال نخاعی را محدود می‌کند.

  3. فتق دیسک
    بیرون‌زدگی یا پارگی دیسک بین مهره‌ای می‌تواند به اعصاب نخاعی فشار وارد کند و علائم تنگی کانال را تشدید کند.

  4. آسیب‌های فیزیکی
    تصادفات، ضربات شدید یا فعالیت‌های ورزشی سنگین می‌توانند به باریک شدن کانال نخاعی منجر شوند.

  5. بیماری‌های مادرزادی
    برخی افراد به دلیل شرایط ژنتیکی با کانال نخاعی باریک متولد می‌شوند که با افزایش سن علائم آن آشکار می‌شود.